40)Imagin z Liam'em (część druga)

Gdy tylko opuścili kuchnię odetchnęłam z ulgą. Złapałam się za klatkę piersiową i  usiadłam na podłodze próbując wyrównać swój oddech. Pozbierałam się i wyszłam z kuchni cicho zamykając za sobą drzwi.
Przypomniało mi się, że zostawiłam mój telefon w pokoju muzycznym. Najciszej jak potrafiłam poszłam do niego. Weszłam do pokoju i zaczęłam się rozglądać za moją komórka. Leżała na kanapie. Przed pójściem do domu postanowiłam pograć jeszcze chwilę na gitarze. Usiadłam na podłodze i brząkałam sobie jakąś wymyśloną przeze mnie melodię. Po chwili w głowie utworzył mi się wyraźny rytm piosenki. Nawet nie wiem kiedy słowa same zaczęły wypływać z moich ust. Na szczęście nie martwiłam się o to czy ktoś mnie usłyszy, pokój muzyczny był na 1 piętrze, a pokoje gości na 3 i 4. Na 2 znajdywała się kuchnia, kryta pływalnia i sala gier, więc była mała szansa na to że ktoś mnie usłyszy. Szybko przerzuciłam się na fortepian i zaczęłam tworzyć nową piosenkę. Na kartce zapisywałam nuty i również dopisywałam słowa. Ta piosenka zdecydowanie była jedną z lepszych piosenek, które napisałam. Gdy skończyłam zagrałam całą piosenkę chcąc zobaczyć efekt końcowy.
-Idealnie-powiedziałam kończąc piosenkę. 
Z uśmiechem na ustach wstałam i schowałam telefon do kieszeni spodni. Sprawdziłam jeszcze sprzęt na jutro i zadowolona po cichu wymknęłam się z muzyka. Szłam cicho korytarzem jak najszybciej chcąc się stąd wydostać i pójść do domu. Byłam wykończona. Nagle usłyszałam głosy.
-Musisz tego posłuchać. Głos tej dziewczyny jest niesamowity-powiedział ktoś.
- Co Ty tu do cholery robiłeś?-zapytał ten drugi.
-Szukałem Niall'a, Zgubiłem go po drodze-powiedział.
Spanikowałam. Szybko weszłam do schowka na miotły i zostawiłam lekko uchylone drzwi.
-Jak to zgubiłeś Niall'a?-zapytał drugi ustając tuż przy drzwiach. 
Przez chwilę myślałam, że moje serce stanęło, ale za to miałam dobrą okazję aby im się przyjrzeć. Obaj to bruneci, lecz jeden miał słodkie loczki.. No tak. Harry Styles.  A drugi, cholera to znowu on. Liam Payne. Z tego co zrozumiałam blondyn chodził po całym ośrodku. Świetnie.. 
-Poszedł szukać jedzenia-powiedział.
-Jeśli zrobi w kuchni bałagan naprawdę go zabije-przeszło mi przez myśl.
-Harry nie ma czasu. Musisz ją usłyszeć-powiedział Liam i popchnął Harry'ego w stronę pokoju muzycznego.
O cholera. Czy to możliwe, że on mnie.. słyszał.
-Nie rozumiem. Przecież słyszałem ją jeszcze kilka minut temu-usłyszałam głos Liam'a. 
Ich głosy słyszałam coraz wyraźniej, czyli że właśnie cofali się z pokoju muzycznego i prawdopodobnie opuszczali to piętro.
-No wiesz.. Jest późna godzina, każdemu mogło się wydawać że słyszy jakieś głosy-powiedział cicho chichocząc Harry.
-Zobaczymy kto będzie się śmiał Styles-powiedział Liam.
-Poza tym. Głos nie głosy-poprawił Liam. 
-Może lepiej poszukajmy Niall'a zanim zrobi jakieś głupstwo-powiedział loczek.
-Znajdę ją-powiedział pod nosem Liam.
Moje serce dosłownie wyskakiwało z mojej piersi. Gdy tylko upewniłam się, że opuścili 1 piętro pognałam na schody pożarowe. Wolałam nie ryzykować tym, że po raz kolejny kogoś spotkam. Jak najszybciej mogłam wyszłam z ośrodka i pobiegłam nad jezioro. Musiałam się zrelaksować. Szybko ściągnęłam z siebie swoje ubrania zostając w samym stroju kąpielowym i wskoczyłam do wody. Pływałam delektując się tą chwilą. Nie myślałam o niczym innym tylko o tym jak przyjemna jest woda. Położyłam się na plecach i patrzyłam na gwiazdy.  Pływałam jeszcze po jeziorze z pół godziny, gdy postanowiłam się zbierać ponieważ zrobiło mi się zimno. Szybko ubrałam się w bluzę i spodenki i ruszyłam do domu. Wspaniałe zakończenie tego szalonego dnia.
__________________________________________
Przepraszam was, że tak długo nic nie dodawałam! Miałam lekkie urwanie głowy. Postaram się jeszcze dzisiaj dodać 3 część :) Mam nadzieje, że spodobała wam się ta część! 
Przeczytałaś/łeś? Skomentuj! To strasznie motywuje ;)
~Lea